ارزیابی مدل ساختمان برشی برای قاب های مهاربندی شده واگرا

خرابی های سازه ای و غیر سازه ای ایجاد شده در هنگام وقوع زمین لرزه ، اصولا به وسیله تغییر مکان های جانبی ایجاد می شوند . از این رو ، تخمین نیازهای جابجایی ، در طراحی مقاوم سازه ها براساس عملکرد در برابر زمین لرزه از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است . به ویژه ، هنگامی که کنترل خرابی مهم ترین کمیت در نظر گرفته شده باشد. تحلیل غیر خطی تاریخچه زمانی یک مدل با جزییات ، شاید بهترین گزینه موجود برای تخمین نیاز جابجایی در سازه ها باشد ، اما این نوع تحلیل با پیچیدگی های بسیاری مانند انتخاب رکوردهای زلزله متناسب با شرایط محل ساخت روبرو می باشد. در بسیاری از موارد انجام این نوع تحلیل مقرون به صرفه نمی باشد . بنابراین ، نیاز به یک وسیله تحلیل ساده تر ، برای ارزیابی عملکرد لرزه ای سازه ها بیش از پیش نمایان می گردد . در این رویکرد یک قاب چند طبقه ، با انجام تحلیل استاتیکی غیر خطی – پوش آور - به یک مدل ساختمان برشی معادل تبدیل می گردد . با استفاده از این مدل ساده ، می توان نیاز تغییر شکل سازه ها را تخمین زد. این مدل علی رغم مدل های برشی پیشین که فقط در ناحیه خطی رفتار می کردند ، قادراست اثر رفتار غیر خطی مصالح و همچنین اثر مودهای بالاتر در سازه ها را نیز منظور نماید. همچنین این نوع مدل معرفی شده می تواند به طور بسیار کارآمدی برای بهینه سازی سازه های مهار بندی شده برون محور بر اساس اصل تئوری تغییر شکل های یکنواخت مورد استفاده قرار بگیرد و استفاده از این روش بهینه سازی را سهل تر نماید. در تحقیق حاضر نشان داده شده است که مدل ساختمان برشی معرفی شده می تواند نیاز تغییر مکانی سازه ها را بر اثر وقوع زلزله با دقت مناسبی برآورد نماید.